در سری کاری قطعاتی که تعداد آنها زیاد بوده و بخواهند قطعاتی را با فرم و ابعاد یکنواخت تهیه کرده و صرفه جوئی در وقت و نیروی انسانی نیز مورد نظر باشد، از روشهای مختلفی برای بریدن و فرم دادن قطعات استفاده مینمایند که مجموعه آنها را میتوان بدلیل استفاده از پرس، بعنوان دستگاه اصلی انجام دهنده کار، پرسکاری نامید. پرسهائی که برای این منظور مورد استفاده قرار میگیرند متنوع بوده و هر کدام از آنها را میتوان برای منظورهای خاصی بکار برد. این پرسها عبارتند از: پرسهای پیچی، اصطکاکی، ضربهای (با مکانیزم بنگ) و هیدرولیکی. از انواع این پرسها میتوان برای بریدن استفاده کرد ولی برای بعضی از کارهای فرم دادن (مانند کشش) لازم است که از پرسهای هیدرولیکی و یا اصطکاکی کمک گرفت. ابزارهای مورد استفاده در پرسکاری که وظیفه تأمین فرم قطعه مورد نیاز را به عهده دارند، قالب نامیده میشوند. قالبها معمولاً از دو قسمت توپر (سمبه) و تو خالی (ماتریس) تشکیل شده و بر حسب کاری که انجام میدهند بنام قالبهای برش و یا قالبهای فرم معروف میباشند.