اَبَرآلیاژ، آلیاژی است که از نظر اکسایش و حفظ استحکام در مقابل حرارتِ بیش از یکسومِ نقطهٔ ذوب خود مقاوم باشد. ابرآلیاژ استحکام زیادی در دماهای بالا دارد و در برابر خزش، خوردگی و اکسایش مقاوم است.
عنصرِ پایهٔ ابرآلیاژها، معمولاً نیکل، کبالت و یا آهن-نیکل است عمدهٔ کاربرد ابرآلیاژها در قسمتهای داغ توربینهای گاز (پرههای توربین و محفظه احتراق) میباشد که دمای گاز در این بخشها به بیش از ۱۰۰۰ درجه سلسیوس میرسد.
اَبَرآلیاژی که بیش از ۵۰ درصد وزن آن عنصر نیکل باشد، ابرآلیاژ نیکلی نامیده میشود.