سرعت و یا نرخ اسیدشویی به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد. مهمترین آنها عبارتند از: نوع اکسید، ضخامت لایه اکسیدی، چسبندگی لایه اکسیدی به سطح، نوع، دما و غلظت محلول اسیدی، اغتشاش و هم زدن محلول اسیدی، زمان نگهداری در محلول اسیدی، وجود بازدارنده های موجود در محلول اسیدی که باعث کندی واکنش می شوند و همه سازه هایی که روی واکنش شیمیایی اسید بر اکسید موجود روی سطح ورق کارآمد باشند.

در این میان نقش دما، نوع و غلظت اسید از همه مهمتر و حساس تر می باشد. برای نمونه در اسیدشویی بوسیله اسیدسولفوریک با غلظت ۱۵ درصد، در محدوده دمایی ۲۰ تا ۱۰۰ درجه سانتیگراد دیده شده است که به ازای هر ۱۰ درجه افزایش دمای اسید، نرخ اسید شویی ۲ برابر می شود. به بیان دیگر نرخ اسید شویی در دمای ۸۰ درجه سانتیگراد بیش از ۵ برابر بیشتر از نرخ اسیدشویی در دمای اتاق می باشد. این موضوع اهمیت دمایاسیدشویی را نشان می دهد. به همین ترتیب غلظت و نوع اسید کارایی زیادی در نرخ اسیدشویی دارند.

ورقهای بدست آمده از نورد گرم به ۲ دلیل ممکن است اسید شویی شوند:

1. بهبود کیفیت سطحی که بدلیل جدا شدن و تمیز شدن لایه های اکسیدی از روی سطح ورق است. در این صورت ورق از سطح مرغوب تر و شکل ظاهری بهتری بهره مند خواهد شد. این هدف برای آن دسته از ورق هایی است که پس از اسید شویی وارد بازار مصرف می شوند.
2. آماده سازی ورق برای فرایند نورد سرد. معمولا پوسته های اکسیدی روی سطح ورق سخت و ضد سایش می باشند. به همین دلیل اگر ورق ها بدون اسیدشویی و اکسید زدایی نورد سرد شوند، سبب می شود که غلتک های نورد سرد به سرعت ساییده و از تلرانس خارج شوند و روی هم رفته فرایند نورد سرد را با دشواری روبرو می سازد. این دشواری دو چندان خواهد شد، اگر اتصال و یا چسبندگی پوسته های اکسیدی به سطح ورق سست و ضعیف باشد. بنابراین لازم است که سطح ورق، پیش از فرایند نورد سرد، حتما تمیز و تهی از اکسید باشد.